Prawidłowo skonstruowana umowa to podstawa dobrych stosunków między kontrahentami. Przedsiębiorcy wchodzący w relacje z konsumentami powinni także pamiętać o konieczności zbadania stosowanych wzorców umownych i ogólnych warunków umów pod kątem zgodności z przepisami prawa.
Umowa według prawa kontraktowego jest porozumieniem między dwiema lub więcej stronami, które tworzą zobowiązania prawne. To podstawowe narzędzie stosowane w działalności gospodarczej i codziennym życiu, mające na celu uregulowanie relacji między stronami. Umowa może dotyczyć różnych dziedzin, takich jak sprzedaż, wynajem, dostawa towarów lub usług, zatrudnienie, współpraca biznesowa i wiele innych. Aby umowa była wiążąca, muszą być spełnione pewne elementy.
Po pierwsze, musi istnieć oferta, czyli jedna ze stron przedstawia drugiej propozycję zawarcia umowy. Następnie druga strona musi zaakceptować tę ofertę, tworząc tzw. przyjęcie. Ważne jest, aby oferta i przyjęcie były jednoznaczne i zgodne co do istotnych warunków umowy.
W prawie kontraktowym terminy „umowa” i „kontrakt” są często używane zamiennie. Obie te koncepcje odnoszą się do dobrowolnego porozumienia między dwoma lub więcej stronami, które jest prawnie wiążące. Choć te terminy są bardzo podobne, umowa może odnosić się do prostszego porozumienia, które jest prawo-technicznie mniej formalne, podczas gdy kontrakt często wiąże się z większą formalnością i precyzją w definiowaniu warunków porozumienia.
Roszczenie z tytułu naruszenia kontraktu powstaje, gdy jedna ze stron nie spełni zobowiązań wynikających z kontraktu. Może to obejmować nie spełnienie zobowiązań w określonym czasie, niewykonanie zobowiązań w sposób zgodny z kontraktem, lub całkowite niewypełnienie zobowiązań. Strona poszkodowana przez naruszenie kontraktu ma prawo do żądania naprawienia szkody, co może obejmować odszkodowanie finansowe, wykonanie zobowiązania lub odstąpienie od kontraktu.
Kontrakt jednostronny to typ umowy, w której tylko jedna strona ma zobowiązania. Przykładem może być polisa ubezpieczeniowa, gdzie ubezpieczyciel ma obowiązek zapłacić w razie zaistnienia określonego zdarzenia, a druga strona nie ma innych obowiązków poza zapłatą składki. Kontrakt dwustronny charakteryzuje się natomiast tym, że obie strony mają zobowiązania. Typowym przykładem jest umowa sprzedaży, gdzie jedna strona obiecuje dostarczyć towar, a druga strona obiecuje za niego zapłacić.